Linda Duin
Maandag 30 maart
Met frisse energie begin ik aan een nieuwe week. In de planning weer vijf nieuwe lessen, elke dag een nieuwe Nederlandse Taalshow Televisie erin. Leuke aansprekende filmpjes waar ik interactieve dia’s aan koppel in LessonUp. Het is even werk, maar dan hebben de leerlingen iets waarvoor ze willen terugkeren.
Een in de regio wonende leerling heeft eind vorige week aangekondigd te gaan verhuizen. Waar naartoe kon hij niet zeggen, dat wist hij niet. Daarover moet ik zijn moeder bellen en ze is er niet. Ik licht mijn collega op de administratie in, wellicht kan zij iets achterhalen. We spreken af elkaar op de hoogte te houden. Ook later neemt moeder de telefoon niet op. Vanaf vandaag is het helemaal stil via het nummer van de leerling op WhatsApp, berichten komen niet meer aan. Ik probeer dagelijks moeder te bereiken gedurende deze week.
Dinsdag 31 maart
Leerlingenoverleg, alles draait gewoon door. Alle 26 leerlingen uit mijn klas komen aan bod. Het Excelbestand waarin alle gegevens van de hele klas worden bijgehouden wordt erbij gepakt en we starten. Wie kan er straks doorstromen naar vervolgonderwijs? Wie heeft nog tijd om in de ISK door te gaan volgend jaar? Wie zit na de zomer over de twee jaar ISK-tijd heen en kan nog niet doorstromen i.v.m. het niveau? Wat gaat er voor die leerling gebeuren? Dit zijn enkele van de vragen die aan bod komen. We starten met loslaten terwijl we onze leerlingen proberen vast te houden. Het is een vreemde realiteit. Leerlingen gaan doorstromen terwijl ze in deze bizarre situatie zitten, inschrijvingen worden in gang gezet. Ik voer gesprekken met leerlingen over het taalniveau dat daarvoor nog wel bereikt moet worden. Ik plan spreekvaardigheidstoetsen, online is dat goed mogelijk.
Woensdag 1 april
Normaal houd ik wel van een grap op deze dag, dan is er een ludieke actie in de klas of de school, nu is het stil. Waar is de grap? Een paar jaar terug verkleedden een collega en ik ons nog als koning Willem-Alexander en Koningin Maxima om een nieuw deel van de school te openen. In de ochtend leerden we de leerlingen het Wilhelmus en hadden we daardoor enorm fijne gesprekken over culturele overeenkomsten en – verschillen. Dat mis ik nu zeker, er is veel minder ‘echt’ contact en toch is het onderwijs intensiever dan ooit.
Eén van de leerlingen die gaat doorstromen laat het afweten. Altijd bij de les en nu is hij nauwelijks bereikbaar. Na meerdere pogingen belt hij me aan het begin van de avond terug. Hij maakt een uitstapje hier en een uitstapje daar, hij ontglipt en is net als zijn ouders nauwelijks bereikbaar overdag. Hij zegt me dat hij het werk ook makkelijk ’s avonds of ’s nachts kan doen, als de Wifi beter is, nu hij niet meer fysiek naar een school hoeft. Samen met zijn moeder weet ik in een mix van Engels en Arabisch, met handen en voeten erbij, uit te leggen waarom meedoen aan de activiteiten die overdag tussen 09:00 en 15:00 worden aangeboden ook op dit moment belangrijk is. Dat blijft echter een hele uitdaging als de Wifi niet meewerkt op de woonlocatie… Hij gaat kijken of er een geschikte ruimte op het terrein te vinden is.
Donderdag 2 april
De leerling waar ik woensdag afspraken mee heb gemaakt is aanwezig. Hij werkt de hele dag in LessonUp. Helemaal zijn weg vinden doet hij nog niet en hij vraagt om hulp. Tussen de middag trekt nieuws uit de familie me in een bizarre werkelijkheid. Zo nuchter als ik met de situatie omging, zo uit balans ben ik ineens door een bericht over het testen van enkelen van mijn dierbaren. Spannende dagen volgen en gelukkig blijkt er buiten een ‘gewone’ verkoudheid en een ‘normale’ longontsteking gelukkig niks ernstigs aan de hand met deze twee dierbaren. Elders in de familie blijkt men wel besmet en behoorlijk ziek. Zo’n virus kan dus wel dichtbij komen, helaas. Het zet me stil en ik besluit me even wat meer te richten op wat echt belangrijk is, mijn gezin.
Vrijdag 3 april
De leerlingen werken de hele week in LessonUp, de meeste leerlingen lukt het prima. Voor enkele leerlingen blijkt het een uitdaging. Ik ga daar wat aan doen, volgende week. De verhuisde leerling is opgespoord. Via Wijkteam is achterhaald waar hij nu woont. Gelukkig is hij weer terecht, hij is in de buurt en helaas op een plek zonder Wifi waardoor ik hem niet goed kon bereiken met mijn digitale lessen. Daar gaan we volgende week wat aan proberen te doen. Het weekend start, even helemaal niks meer. Ik ben eraan toe ook.
Deze blog werd geschreven voor LOWAN vo.